Ustawa wskazuje bowiem, iż ograniczone jest otwieranie przez rezydentów, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów, rachunków w bankach i oddziałach banków, mających siedzibę w krajach trzecich, z wyjątkiem ich otwierania w czasie pobytu w tych krajach, a także w związku z działalnością gospodarczą z zastrzeżeniem nieutrzymywania takich rachunków dłużej niż 2 miesiące od zakończenia pobytu lub działalności.

 

Z przedstawionego ograniczenia wynika, że nie ma żadnych przeszkód, aby rezydenci Polski otwierali rachunki bankowe w bankach lub ich oddziałach, mających siedzibę na terytorium jednego z państw należących do Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

Oznacza to, że ustawa nie zakazuje ani nie ogranicza zakładania konta bankowego np. w Hiszpanii dla Polaka.

Czy to zatem oznacza, że rezydent Polski nie może otwierać konta w krajach trzecich? Jakie to są kraje trzecie?

• Kraje trzecie to państwa niebędące państwami członkowskimi Unii Europejskiej, a także ich terytoria zależne, autonomiczne i stowarzyszone oraz terytoria zależne, autonomiczne i stowarzyszone państw członkowskich Unii Europejskiej np. Japonia.
• Rezydent polski to osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w kraju oraz osoba prawna mająca siedzibę w kraju np. Jan Kowalski mający miejsce zamieszkania w Krakowie.

Co jednak, jeśli Polak chciałby założyć konto w Japonii? Czy wtedy nie ma takiej możliwości?

• Ma taką możliwość, jeśli przebywa w Japonii.
• Po zakończeniu pobytu według ustawy powinien zamknąć konto bankowe w ciągu 2 miesięcy.

Czy nie ma innej opcji?

Dodatkowo ustawa Prawo dewizowe przewiduje tzw.:

• Ogólne zezwolenia dewizowe ( stosować się do nich mogą wszyscy) oraz
• Indywidualne zezwolenia dewizowe (wydane indywidualnie dla poszczególnych osób).

W ramach ogólnego zezwolenia dewizowego umożliwione jest otwieranie przez rezydentów rachunków w bankach i oddziałach banków mających siedzibę w krajach trzecich, w celu gromadzenia na tych rachunkach krajowych lub zagranicznych środków płatniczych uzyskanych w tych krajach zgodnie z ustawą lub zezwoleniem dewizowym lub przekazanych z kraju na cele zgodne z ustawą lub zezwoleniem dewizowym, pod warunkiem, że rachunki te będą wykorzystywane wyłącznie do dokonywania rozliczeń z nierezydentami z tytułów zgodnych z ustawą lub zezwoleniem dewizowym.

Tym samym rezydenci Polski mogą zakładać konta w krajach trzecich, jeśli chcą dokonać konkretnych transakcji wg ogólnego zezwolenia dewizowego. Jeśli chcieliby natomiast mieć szerszy pakiet możliwości, będą musieli złożyć wniosek o wydanie indywidualnego zezwolenia dewizowego.

Jakie są możliwości w ramach ogólnego zezwolenia?

• nabywanie przez rezydentów w krajach BIT:
  • udziałów i akcji w spółkach mających siedzibę w krajach BIT [kraje BIT: należy przez to rozumieć kraje trzecie, z którymi Rzeczpospolitą Polską wiążą umowy o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji ], a także obejmowanie udziałów i akcji w takich spółkach,
  • jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania, mających siedzibę w krajach BIT,
  • dłużnych papierów wartościowych o rocznym lub dłuższym terminie wykupu, wyemitowanych bądź wystawionych przez nierezydentów z krajów BIT.

 

Podstawa prawna:

• ustawa z 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 309 ze zm.)